اصول امنیت اطلاعات شماره ۳

/۰ دیدگاه /در , /توسط

در ادامه مبحث ارائه شده در خصوص اصول امنیت اطلاعات در مقاله قبل به معرفی برخی اصول پایه از جمله امنیت فیزیکی، محصولات امنیتی، امنیت رسانه های ذخیره ساز، زیرساخت و ابزارهای ارتباطی پرداخته شد، در این مقاله به معرفی و بررسی سایر اصول و قواعد امنیت اطلاعات، خواهیم پرداخت:

۱۵– امنیت نرم افزار: نرم افزارها ممکن است دارای آسیب پذیری ها و حفره هایی باشند که توسط عوامل مخرب قابل بهره برداری شوند. این آسیب پذیری ها علاوه بر اینکه باعث دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس و طبقه بندی می شود، ممکن است صحت و دسترس پذیری اطلاعات یک سازمان را هم تخریب کند یک مثال واقعی هدف قرار دادن وب سایت عمومی سازمان به منظور قطع دسترسی یا تغییر محتوای آن با اهداف بدخواهانه و سوء است.

نصب و راه اندازی نرم افزار آنتی ویروس و فایروال های مبتنی بر نرم افزار که ترافیک ورودی و خروجی شبکه را محدود و کنترل می کند، نخستین گام موثر برای کاهش ریسک مخاطرات است.

در حالی که امنیت نرم افزار در طول زمان توسط آسیب پذیری ها و اکسپلویت های جدید تنزل می یابد در نتیجه با اقداماتی همچون نصب آنتی ویروس و فایروال نرم افزاری به تنهایی نمی توان امنیت ایستگاه های کاری را حفظ کرد. اطمینان از به روز بودن وصله های سیستم عامل و نرم افزارها و همچنین نگهداری و مجهز کردن آنتی ویروس و سایر نرم افزار های امنیتی به آخرین امضای کدهای مخرب در مقابله با آسیب پذیری های شناخته شده کمک شایانی به امنیت ایستگاه های کاری می نماید.

 باید توجه داشت که هر روزه آسیب پذیری های جدید و ناشناخته ای که به اصطلاح  0day هستند، در فضای سایبر منتشر می شود که توسط آنتی ویروس ها و سایر نرم افزارهای امنیتی قابل شناسایی نیستند لذا سازمان ها باید سازوکار لازم را برای مقابله با این کدها داشته باشد. محدود سازی در اجرای برنامه های کاربردی روی سیستم ها به عنوان برنامه های مجاز، کم کردن سطح دسترسی نرم افزارها به منابع، موجب افزایش امنیت و کاهش خطر انتشار و گسترش کدهای مخرب می گردد. این مساله به عنوان “فهرست سفید” برنامه های کاربردی معروف است. علاوه بر این محدود کردن انتشار اطلاعات درباره نرم افزارهای نصب شده در سازمان، می تواند یک کمک ویژه برای مقابله با خطر نفوذگرانی که به دنبال کشف نقاط حمله و بهره برداری از آسیب پذیری های نرم افزارها هستند، باشد.

بانک های اطلاعاتی دارای حجم وسیعی از اطلاعات هستند که به عنوان ثروت و سرمایه سازمان شناخته می شوند  بنابراین به عنوان یک هدف مطلوب در حملات سایبری محسوب می شود چراکه با انجام یک عملیات هکری اطلاعات گرانبهایی در کمترین زمان در اختیار هکر قرار می گیرد. انتخاب کنترل ها و سیاست های امنیتی مناسب، ممیزی های منظم و حذف تنظمیات پیش فرض و قرار دهی سرور بانک اطلاعاتی در لایه جداگانه و امن شبکه مختص بانک های اطلاعاتی، جلوی دسترسی غیرمجاز به این سیستم گرفته شده و ریسک ناشی از تجمیع اطلاعات کاهش می یابد.

۱۶– امنیت ایمیل: ایمیل ها به دلیل اینکه قادرند اطلاعات را به داخل و خارج سازمان منتقل نمایند به طور ذاتی متزلزل و ناامن هستند. امنیت ضعیف ایمیل ها باعث دسترسی آسان و غیرمجاز افراد به اطلاعات حساس و طبقه بندی شده سازمان که در ایمیل ها وجود دارد، می گردد. مهندسی اجتماعی از طریق ایمیل یکی از راه های رایج در انتقال کدهای مخرب به سازمان و آلوده کردن اهداف است. این تکنیک براساس بازکردن یک لینک مخرب یا فایل ضمیمه آن است.

هکرها از این تکنیک برای دستیابی به محل هایی استفاده می کنند که نمی توان به طور مستقیم و با روش های اکسپلویت مستقیم به آنها دست پیدا کرد. به منظور امن کردن ایمیل در برابر این تهدیدات و حملات مهندسی اجتماعی، پیاده سازی، مانیتورینگ، استفاده از تشخیص دهنده اسپم و نگهداری مناسب تنظیمات سرور ایمیل و برنامه کاربردی ایمیل از راه کارهای موثر هستند. اگرچه با استفاده از این تکنیک ها نمی توان قدرت بازدارندگی افراد سازمان را کاهش داد بلکه مهمترین راه حل، آموزش و اطلاع رسانی مناسب کارکنان است.

استفاده از چارچوب سیاست ارسال کننده(SPF) براساس فهرستی از آدرس های IP و امضاهای دیجیتال از دیگر راه کارهای مقابله با ایمیل های جعلی و مخرب است.

۱۷– کنترل دسترسی: سازمان ها دسترسی به اطلاعات سامانه ها را از طریق کنترل دسترسی و محدود سازی متناسب اعمال می کنند. فرآیند کنترل دسترسی کاربران در سه مرحله شناسایی موفق کاربران، احراز هویت آنها و در نهایت اعطا و لغو مجوزهای دسترسی صورت می گیرد.

ورود خودکار و سپس ممیزی اطلاعات مرتبط با فعالیت های شبکه می تواند احتمال کشف رفتار خطرناک را افزایش دهد. اختصاص یک شناسه کاربری یکتا به هر کاربر باعث ایجاد مسئولیت پذیری و پاسخگویی به رفتار کاربران می شود. همچنین استفاده از گواهی های کافی برای اطمینان از صحت یک کاربر، احتمال اعمال خطرناک را کاهش می دهد مثلا در حمله مهندسی اجتماعی به درخواست کلمه عبور مجدد (password reset) داشتن دو عامل مثل سوالات خاص و ایمیل اختصاصی یا شماره تلفن همراه برای شناسایی کاربر و ارسال کلمه عبور جدید الزامی است.

استفاده از کلمات عبور پیچیده و طولانی و غیرقابل حدس به عنوان سیاست انتخاب کلمه عبور که می تواند دروازه ورود و بهره برداری کاربران از سامانه های سازمانی باشد، برای ایجاد امنیت مناسب بسیار ضروری است. چراکه حملاتی مانند brute force می تواند کلمات عبور ۶ حرفی را در چند دقیقه بشکند. استفاده از احراز هویت چند عاملی نیز که حداقل از چند عامل مجزا مانند آنچه هست (بایومتریک)، آنچه دارد (توکن رمز شده و کارت هوشمند) و آنچه می داند(عبارت عبور) ترکیب شده باشد، در مقابله با حملات بسیار کارآمد است.

اصولا مجوزهای دسترسی در دو لایه قرار می گیرد. لایه اول مجوز دسترسی به سامانه قابل اتصال به اطلاعات و شبکه که شامل رایانه یا دسکتاپ مجازی یا ابزار موبایل است و لایه دوم نیاز به مجوزهای دسترسی به برنامه کاربردی مورد نظر، بانک اطلاعاتی یا منابع اطلاعاتی در آن سامانه است. استفاده از مکانیزم اعتبار سنجی، حفاظت مضاعفی را برای کاهش مخاطرات در یافتن و استفاده از اطلاعات توسط کاربری به ظاهر معتبر، بوجود می آورد. برای این کار نیاز است از مکانیزم اعتبار سنجی، لاگ گیری و ممیزی قوی جهت دسترسی به اطلاعات استفاده شود تا نفوذگر نتواند به راحتی خود را در قالب یک کاربر معتبر قرار داده و از منابع استفاده نماید. در لاگ گیری، داده های کافی باید نگهداری شود تا به کمک این داده ها در ممیزی آنها بتوان دسترسی های غیرمجاز و تخطی از هرگونه سیاست های امنیتی کشف گردد.

۱۸– مدیریت امن: اداره کردن و مدیریت سازمانی امن به سازمان ها این امکان را می دهد که در مقابله با حملات سایبری به حساب های کاربری و دستگاه های حفاظت شده، بتواند نقش انعطاف پذیر، مقاوم و ارتجاعی را ایفا کند. اعمال کنترل های تکنیکی و تنظیمات شبکه منجر به بهبود امنیت اداره کردن آن می شود که نتیجه آن محدود کردن خرابی ها، پاسخگویی چالاک و سریع به رخدادها و تسریع در اقدامات بازیابی و درمان است. به منظور فعالیت های اداره کردن و مدیریت شبکه و دسترسی به دارایی های حیاتی استفاده از دستگاه و رایانه اختصاصی و جدا با امنیت بیشتری نسبت به سایر رایانه ها و همچنین داشتن شبکه با دسترسی اختصاصی برای انجام تنظیمات ابزارها، سخت افزارهای شبکه و سرورها، امری ضروری در ایجاد مدیریت امن است.

۱۹– رمزنگاری: به منظور دستیابی کاربران مجاز و جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات، رمزنگاری نخستین مانع است. رمزنگاری به منظور بهبود محرمانگی و حفاظت از اطلاعات حساس و طبقه بندی شده با ایجاد امکان غیرقابل خواندن برای غیرمجازها، پیشگام و بهترین اقدام است. علاوه بر اینها رمزنگاری می تواند در موارد زیر بسیار کمک کننده باشد:

  • صحت داده ها: حفاظت از دستکاری تصادفی و عمدی اطلاعات با اطمینان از تغییر آنها
  • اجازه دسترسی: اطمینان از هویت فردی که خودش ادعا می کند، به منظور محافظت از دسترسی به اطلاعات
  • عدم انکار: اثبات انجام عملی توسط کاربر مانند ارسال یک پیام و جلوگیری از رد این موضوع توسط وی

باید به این نکته توجه داشت که حتی استفاده از رمزنگاری مورد تایید نتایج حملات موفق را کاهش نمی دهد در حقیقت هیچ محصولی در دنیا واقعی عاری از آسیب پذیری نیست. به منظور تایید رمزنگاری باید از الگوها و روش های ارزیابی الگوریتم های رمز که از نظر علمی و فنی می تواند در مقابل حملات مختلف کشف رمز ایستادگی کند، استفاده گردد. اگرچه همواره روش های ناشناخته و جدیدی می تواند صحت این الگوها را خدشه دار کند.

استفاده از هر محصول، الگوریتم یا پروتکل رمزنگاری به تنهایی برای کاهش خطرات احتمالی کافی نیست. الگوریتم و پروتکل تایید نشده و محصول رمزنگاری که به طور نامناسب تنظیم شده اند، موجب افزایش سطح ریسک می شوند.

نصب یک برنامه با قابلیت رمزنگاری می تواند موجب افزایش محرمانگی اطلاعات طبقه بندی شده و حساس در هنگام ذخیره سازی و مبادله شوند. اگر این برنامه به طور صحیحی تنظیم و پیکربندی نشده باشد، ممکن است باعث کاهش امنیت جامع گردد.

در برخی مواقع رمزنگاری اثرات نامطلوبی نیز در امنیت می گذارد به عنوان مثال توانایی سازمان در بررسی ایمیل و ضمیمه رمزشده آن یا پویش فایل ها برای شناسایی ویروس و کد مخرب محدود می شود. بدین منظور باید توجه داشت که از الگوریتم هایی استفاده شود که مورد تایید باشد و همچنین در صورت مواجه با فایل های رمزنگاری متفرقه و تایید نشده از انتشار آنها جلوگیری به عمل آید.

رمزنگاری اطلاعات در هنگام ذخیره سازی موجب می شود که در صورت دسترسی فیزیکی و دستکاری تجهیزات محرمانگی حفظ شود همچنین رمزنگاری داده ها در هنگام انتقال و مبادله می تواند در مقابل استراق سمع، شنود و جعل اطلاعات نقش به سزایی ایفا نماید.

اطمینان از در دسترس بودن اطلاعات رمزنگاری از جمله کلید آن بسیار حائز اهمیت است چرا که در صورت بروز خرابی و از دست رفتن کلید رمزنگاری اطلاعات حساس بلا استفاده می گردند.

مدیریت مناسب سامانه رمزنگاری از جمله مدیریت کلید با بکاربستن مکانیزم حاکمیتی و شاخص های امنیت فیزیکی و کارکنان باعث حفظ صحت و محرمانگی اطلاعات می گردد.

۲۰– امنیت شبکه: شبکه های سازمانی دارای اطلاعات و خدمات حیاتی کسب و کار، اطلاعات طبقه بندی شده و حساس هستند. نفوذگران سعی می کنند تا با بهره گیری از نقاط ضعف شبکه ها به اهداف خرابکارنه و دسترسی های غیرقانونی دست یافته و حتی اقدام به تغییر اطلاعات و خدمات نمایند. اگر فرصت دسترسی یک عامل مخرب به شبکه محدود شود، بنابراین فرصت تهدید شبکه کاهش می یابد. سازمان ها تلاش می کنند تا با ایجاد ساختار و تنظیمات مناسب، نقاط احتمالی دسترسی نفوذگران را کاهش دهند.

نکته مهم این است که به منظور کاهش آسیب پذیری های شبکه نه تنها شبکه های داخلی باید امن شوند بلکه شبکه های خارجی باسیم و بیسیم نیز باید از لحاظ امنیتی پایدار و مطمئن باشند. حتی ممکن است ابزارهایی که به شبکه های خارجی متصل می شوند به کدمخربی آلوده شوند که پس از جداسازی از شبکه خارجی به شبکه داخلی متصل گردند و این شبکه را نیز آلوده نمایند.

به منظور ایمن سازی شبکه اقدامات زیر ضروری است:

  • مدیریت جامع شبکه: تمامی سیاست های امنیتی در تمامی بخش های شبکه های یکپارچه باید اعمال شود و آسیب پذیری ها شناسایی و حذف آنها با روش های مدیریت متمرکز شبکه در دست اقدام قرار گیرد، مستندسازی شبکه پس از هرگونه تغییرات ضروری بوده و از مکانیزم های جلوگیری و تشخیص نفوذ و مانیتورینگ و لاگ گیری فعالیت های شبکه استفاده شود.
  • طراحی و پیکربندی شبکه: اجرای کنترل های دسترسی شبکه و کاهش نقاط دسترسی مانند غیرفعال کردن پورت های فیزیکی غیرقابل استفاده، پویش محتوا و فیلترکردن محتوای غیرضروری و اجرای کنترل دسترسی شبکه، امکان حملات را کاهش می دهد. سازمان ها باید مراقب اتصال ابزارهای خاص به شبکه باشند مانند نرم افزارهای کاربردی برای اجرای VOIP که ممکن است آسیب پذیری های اضافی را به شبکه تحمیل کند. در مورد شبکه های بیسیم، تفکیک شبکه، تغییر تنظیمات پیش فرض، فعال سازی احراز هویت و رمزنگاری و امن سازی ابزارهایی که برای اتصال به شبکه بیسیم استفاده می شوند، از جمله اقدامات مهم برای کاهش تهدیدات است.
  • زیرساخت شبکه: کاهش پیچیدگی شبکه و جداسازی بخش ها به طور فیزیکی در شبکه تعداد نقاط دسترسی احتمالی را کم می کند. جداسازی فیزیکی و یا منطقی بخش های شبکه امکان دسترسی مهاجمان را از شبکه مورد تهاجم به سایر نقاط شبکه کاهش می دهد به عنوان نمونه در حملات DDOS که با ایجاد ترافیک غیرمتعارف و ناخواسته برای پایین آوردن سطح یا شکست خدمات انجام می شود، می توان جلوی بهره برداری از قربانیان سایر بخش های شبکه را گرفت. همچنین ایجاد لینک های اضافی و موازی موجب افزایش دسترس پذیری شبکه در هنگام حملات DOS یا رخدادهای احتمالی قطع ارتباط می شود. جداکردن بخش های شبکه رویکرد موثر دفاع در عمق را بوجود می آورد و برای هر بخش در صورت نیاز می توان مکانیزم های کنترلی و امنیتی جداگانه ای در نظر گرفت.

۲۱– امنیت دامنه های متقاطع: اتصال یک دامنه امنیتی به دامنه امنیتی دیگر که شامل اتصال به اینترنت نیز هست، خطرات قابل توجهی را برای اطلاعات سازمان به همراه دارد. به عنوان مثال شبکه سازمانی با سیاست های امنیتی منحصر به فرد را به اینترنت که از نظر امنیتی در سطح پایین تری است، متصل گردد. همچنین اتصال شبکه دو بخش مختلف از سازمان یا دو سازمان شریک با شاخص ها و سیاست های امنیتی متفاوت جزء دامنه های امنیتی متقاطع محسوب می شود. مدیریت امن جریان داده در دروازه بین دامنه های امنیتی مختلف و اعمال تدابیر امنیتی می تواند این ریسک ها را کاهش دهد. بکار بردن تدابیر امنیتی شامل فیلتر کردن و فایروال محتوا در دروازه های سیستم و قرارگیری فیزیکی این مولفه ها در مکان مناسب ، خطر انتقال محتوای مخرب را به دامنه های مختلف کم می کند. همچنین قابلیت لاگ گیری و ممیزی به تشخیص رخدادهای امنیتی و اقدام متقابل با آن کمک می کند.

۲۲– انتقال داده و فیلترینگ محتوا: هنگامی که داده ها از یک دامنه امنیتی به دیگری منتقل می شود خطر نشت اطلاعات به طور عمدی یا سهوی و دسترسی غیرمجاز به محتوا متصور است. دو اقدام می تواند به کاهش این ریسک کمک نماید:

  • اجرای سیاست انتقال داده: اطمینان از جابجایی اطلاعات بین دامنه های امنیتی به صورت امن
  • بکاربردن فیلترینگ محتوا: اجرای سیاست های امنیتی برای ورود و خروج اطلاعات و داده ها از یک دامنه امنیتی به منظور جلوگیری از ورود داده های مشکوک و مخرب و خروج داده هایی با محتوای حساس و طبقه بندی شده مانند استفاده از سامانه های DLP.

۲۳– کارکردن خارج از محل کار: امروزه استفاده از ابزارهای موبایل در حوزه ارتباطات به امری الزامی و غیر قابل تفکیک از زندگی روزمره تبدیل شده است. با استفاده از ابزارهای موبایل، کارکنان می توانند به ایمیل، اینترنت و هر سامانه سازمانی که اجازه برقراری اتصال از راه دور فراهم شده باشد، از خانه، فرودگاه، هتل و… دسترسی داشته باشند. این فناوری دسترسی آسانتر، قابلیت جابجایی، سهولت در کاربری و افزایش کارایی را به همراه دارد. زمانی که یک سازمان از این فناوری استفاده می کند باید ریسک های آن را ارزیابی کرده و بپذیرد. هنگامی که یک دستگاه موبایل از محیط کنترلی سازمان خارج می شود، دیگر تحت حفاظت آن محیط نیست لذا علاوه بر مزایای قابلت جابجایی و کارکردن در خارج از محل کار، ریسک های جدیدی را برای سازمان به همراه دارد. بیشتر از آنچه که ابزارهای موبایل به کمک کاربران و استفاده از داده ها می آیند، نفوذگران می توانند با دستکاری آنها از منابع استفاده بیشتری نمایند.

کنترل ضعیف ابزارهای موبایل خصوصا دسترسی به سایت ها و ایمیل های مبتنی بر وب تهدیدات بیشمار اینترنتی از جمله کدهای مخرب، سرقت کلمات عبور و فایل های حساس را به همراه دارد. کارکنان سازمان به طور سهوی ابزارهای موبایل را به شبکه های سازمانی متصل می کنند که تهدیدات وسیعی را برای شبکه ها به همراه دارد. سازمان ها با اجازه دادن به کارکنان خود برای استفاده از ابزارهای موبایل ریسک بالایی را متحمل می شوند چرا که این ابزارها از کنترل های امنیتی در نظر گرفته شده برای سازمان مانند کنترل های احراز هویت و رمزنگاری بهره نمی گیرند.

وقتی کارکنان از این ابزارها هم برای اهداف شخصی و هم سازمانی استفاده می کنند بنابراین صرفا از قواعد و رفتارهای سازمانی تبعیت نمی کنند به عنوان مثال در هنگام مرور وب سایت ها، روی لینک های ناشناخته کلیک کرده و سایت های ناآشنایی را مشاهده می کنند که ممکن است کدهای مخرب را منتشر کنند. وقتی یک موبایل برای شارژ به رایانه ای متصل می شود امکان انتقال محتوای موبایل به رایانه وجود دارد که ممکن است باعث انتقال کدهای مخرب به رایانه شود.

حفظ حریم خصوصی از دیگر مواردی است که به هنگام استفاده از این ابزارها برای اهداف کسب و کار باید مدنظر قرار گیرد.

جهت کاهش مخاطرات ناشی از ابزارهای موبایل باید سیاست هایی را برای محافظت از این ابزارها توسعه داد که توسط کاربرانشان در خارج از محیط کار و تسهیلات کنترلی و امنیتی قابل اجرا باشند و در حقیقت کارکنان هنگام کار در منزل یا خارج از محیط کار با امکانات امنیتی مشابه محیط کاری سروکار داشته باشند.

به منظور کاهش خطرات ناشی از ابزارهای موبایل اقدامات زیر ضروری است:

  • کاربری قابل قبول: با تهیه و ابلاغ سیاست های امنیتی خاص برای کارکنان و آگاهی آنها از نحوه استفاده از ابزارهای موبایل در محیط های مجاز و غیرمجاز و اطلاع از نوع محتوای قابل انتقال و ریسک انتقال اطلاعات طبقه بندی شده می توان ریسک ناشی از استفاده ابزار موبایل را در دو محیط متفاوت داخل و خارج سازمان کاهش داد.
  • تنظیمات امن موبایل: از آنجایی که موبایل ها در خارج از محل کار نیز استفاده می شود براحتی در خطر سرقت و گم شدن قرار دارند. روش های انهدام اضطراری در صورت از دست دادن دستگاه می تواند جلوی نشت اطلاعات را بگیرد. رمزنگاری مناسب اطلاعات در هنگام ذخیره سازی و انتقال نیز در افزایش امنیت تاثیرگذار است.
  • اتصالات و ارتباطات بیسیم: شبکه های بیسیم به طور ذاتی امنیت فیزیکی شبکه های باسیم را ندارد و نفوذگر می تواند با فرصت بیشتری از راه دور به شبکه نفوذ کند. انتقال بیسیم اطلاعات از طریق فناوری های بیسیم، مادون قرمز و بلوتوث به شبکه های سازمانی محدود و حتی ممنوع است چرا که عامل مخرب می تواند به راحتی در آن اخلال ایجاد کرده و آنها را شنود نماید.
  • تعمیر و نگهداری: به منظور حفظ محرمانگی و صحت اطلاعات ذخیره شده یا درحال انتقال روی یک ابزار موبایل از ممیزی ها و به روز رسانی امنیتی مستمر و منظم باید استفاده نمود. نرم افزارهای امنیتی باید به روز باشند. در تعمیرات موبایل ممکن است داده های حساس از آن به سرقت رفته یا حتی نرم افزارهای مخرب روی آن نصب شود لذا باید از تعمیرگاه های مورد تایید سازمان استفاده نمود.
  • کار در خانه: به منظور کار در خانه و حارج از محل کار نباید از لینک های ضعیف و ناامن برای اتصال به سامانه های سازمانی استفاده نمود و پروتکل های مدیریت امنیت فیزیکی و چارچوب سیاست امنیتی ممانعتی را که در اصول قبلی به آن اشاره شده را رعایت نمود.

نتیجه:

در این مقاله به ارائه مابقی اصول پایه ای در امنیت اطلاعات از جمله امنیت نرم افزار، شبکه، رمزنگاری، موبایل، دامنه های متقاطع و مدیریت امن پرداخته شد. نکته مهم در بکارگیری این اصول، نیاز سازمان با توجه به ساختار شبکه، گستردگی، توسعه پذیری، انعطاف پذیری و سطح اشتراک اطلاعاتی و از همه مهمتر اهمیت اطلاعات و دارایی های سازمانی است. باید توجه داشت که سازمان ها باید این اصول را در تمامی شبکه های خود اجرا و بکارگیری نمایند. در برخی مواقع بنگاه های مختلف، شرکت ها و سازمان ها با یکدیگر همکاری و شراکت می کنند یا حتی ادغام می شوند در این حال نیاز است که پروتکل ها و سیاست ها، چارچوب ها و اصول امنیتی مشترکی تدوین گردد و از یک اصول واحد در امنیت اطلاعات بهره برداری نمایند. این قواعد باید نیازهای امنیتی هر سازمان و نیازهای مشترک آنها را پوشش دهد و اصول امنیتی بیان شده در این مقاله می تواند منبع ارزشمندی برای طراحی، پیاده سازی و اجرای چارچوب امنیتی توسط کارشناسان و متخصصین شبکه و امنیت اطلاعات در این سازمان ها باشد.

مراجع

Department of Defence-Intelligence and Security group. Australian Government Information Security Manual-PRINCIPLES. Australian Government.

VERIZON. DATA BREACH INVESTIGATIONS REPORT. VERIZON.

Sadidafarin.ir

اصول امنیت اطلاعات شماره ۲

/۰ دیدگاه /در , /توسط

در ادامه مبحث ارائه شده در خصوص اصول امنیت اطلاعات در مقاله قبل که به معرفی اصول مقدماتی و پیش نیاز پرداخته شد، در این مقاله به معرفی و بررسی سایر اصول و قواعد امنیت اطلاعات که به عنوان قواعد اصلی و پایه ای در نظر گرفته می شوند، می پردازیم:

۸– امنیت فیزیکی: امنیت فیزیکی یکی از اقدامات پایه ای در امنیت اطلاعات محسوب می شود. بدون کنترل های کافی در امنیت فیزیکی، سایر تلاش ها برای امن سازی اطلاعات بسیار سخت و حتی غیرممکن است. امنیت فیزیکی نیاز به زیرساخت ها و تجهیزاتی دارد که بتواند خطر سرقت، تخریب و دستکاری را کاهش دهد. امنیت فیزیکی به صورت تک لایه ای مانند کنترل تردد به ساختمان برای مقابله با خطرات کافی نیست و نیاز است از یک رویکرد لایه ای برای کاهش دسترسی های غیرمجاز و خرابی سامانه ها و تجهیزات استفاده شود. در این راستا باید از تجهیزات مختلف و چیدمان لایه ای برای دسترسی مجاز به سامانه ها، زیرساخت شبکه، تجهیزات فناوری اطلاعات و ارتباطات و رسانه ها استفاده کرد. از جمله تجهیزات می توان به کنترل تردد و احراز هویت چندعاملی، دوربین های نظارتی، اطفاء حریق و… اشاره نمود.

۹– امنیت کارکنان: کارکنان به عنوان افرادی که می توانند به طور مجاز و قانونی به امکانات، دارایی ها، سامانه ها و سایر افراد سازمان دسترسی داشته باشند، ممکن است به طور عمدی یا غیرعمدی اقدام به بهره برداری غیرقانونی و آسیب رساندن به آنها نماید. سازمان ها باید با شناخت تهدیدات داخلی و استفاده از یک چارچوب مشخص برای امنیت کارکنان، ریسک های ممکن را مدیریت نمایند. حضور کارکنان در اقدامات خرابکارانه، افشای اطلاعات و سرقت تجهیزات، می تواند نقش مهمی را در تخریب اعتبار، عملیات، بهره وری و مالی سازمان داشته باشد. ناآگاهی کارکنان در مورد مسئولیت های امنیتی شان و نقش آنها در حفاظت از سامانه ها و اطلاعات، موجب خرابکاری های غیرعمدی می شود. به عنوان مثال تلاش های مهندسی اجتماعی با هدف سو استفاده از کارکنان در دسترسی ها و دانسته های آنها، می تواند اثرات زیانباری را به همراه داشته باشد و اطلاعات حساسی افشا گردد.

بنابراین ایجاد فرهنگ اطلاع رسانی امنیت از طریق جلسات و برنامه های آموزشی مداوم به منظور ارتقا سطح آگاهی تمامی کارکنان از نقش ها، وظایف و مسئولیت هایشان، انواع حملات و روش های مقابله یک مقوله حیاتی است. همچنین سازمان باید در خصوص آشنایی کارکنان در استفاده از اینترنت اطمینان حاصل کند و تمامی ملاحضات و نکات امنیتی را در هنگام استفاده از اینترنت به آنها متذکر شود. به عنوان مثال در یک سازمان هنگامی که کارکنان از طریق یک ایمیل یا نرم افزار P2P فایلی را دریافت می کنند ممکن است با دور زدن سیاست های امنیتی، نا خواسته کدمخرب و ویروسی را وارد سازمان نمایند که برای مقابله با این گونه خطرات باید کارکنان آموزش لازم را در خصوص ویروس یابی فایل ها قبل از استفاده از آن و انتقال به شبکه، دریافت نمایند. همچنین استفاده از نرم افزارهای P2P که از VOIP استفاده می کنند مانند skype یا سایر نرم افزارهایی که می تواند با پروتکل های خاص فایروال را دور بزند، موجب ایجاد نقاط دسترسی آسیب پذیر در سامانه ها می شود.

با آگاهی دادن به کارکنان در خصوص نرم افزارهای غیرمجاز و مخرب و پروتکل های مختلف و خدمات اینترنتی، سازمان ها می توانند جلوی بسیاری از تهدیدات را بگیرند.

۱۰– زیرساخت ارتباطات: با گسترش زیرساخت های ارتباطی سامانه ها و شبکه ها، مدیریت کابل قوی می تواند به حفظ صحت و دسترسی پذیری ارتباطات و محرمانگی و صحت اطلاعات کمک شایانی نماید. مدیریت کابل مناسب، احتمال دسترسی غیرمجاز به طور سهوی یا عمدی را کاهش می دهد. قرار دادن کابل ها به صورت کنترل شده و اطمینان از برچسب گذاری و جداسازی مناسب و امکان دسترسی آسان به آنها جهت بازدید ها می تواند به شناسایی دستکاری های پنهانی یا دسترسی غیرمجاز به کابل ها و اطلاعات توسط عامل مخرب یا خرابی زیرساخت ارتباطات که تاثیر زیادی بر دسترس پذیری اطلاعات دارد، کمک کند. برچسب گذاری کابل ها همچنین می تواند از اتصال تصادفی یک سامانه به سامانه ای دیگر با طبقه بندی پایینتر را که باعث نشت اطلاعات می شود، جلوگیری نماید.

سرمایه گذاری در زمینه مدیریت کابل و ایجاد زیرساخت های مناسب مانند استفاده از فیبرنوری علاوه بر کاهش تهدیدات پیش بینی نشده، سرعت بالاتری را در انتقال اطلاعات فراهم می کند. پیاده سازی در دسترس و قابل مشاهده زیرساخت های کابل باعث کاهش اقدامات هزینه بر در آینده مانند به روز رسانی، اعتبار بخشی و ممیزی، یافتن خطا، مدیریت تنظمیات و بازرسی های دوره ای برای کشف دستکاری و خرابکاری می شود.

خطر تشعشع از تجهیزات و کابل ها فرصتی را برای شنود و رهگیری اطلاعات حساس و طبقه بندی شده فراهم می کند. بعضی از محیط ها که گسترده و در مکان های بیشتری فراگیر شده اند، امکان حملات مبتنی بر تشعشع و پرتوهای سیگنالی را افزایش می دهد. بدین منظور با استفاده از زیرساخت های مناسب کابل و روش های نصب و راه اندازی مطمئن و ایمن در برابر خطر پرتوها مانند شیلد کردن، می توان امنیت اطلاعات را افزایش داد.

۱۱– ابزارها و سامانه های ارتباطی: این ابزارها نقش دروازه دیجیتالی برای ورود و خروج اطلاعات به یک شبکه را ایفا می کند و باعث تسهیل افشای اطلاعات به صورت عمدی یا سهوی می شود. به عبارت دیگر این ابزارها یک نقطه دسترسی به سامانه ای را که به آن متصل هستند، به شمار می آیند.

تدوین و بکارگیری سیاست ها و رویه های استفاده از این ابزارها نقش ویژه ای را در کاهش احتمال نشت اطلاعات را بازی می کند به گونه ای که کارکنان اطلاع کافی را از خطرات و روش های حفاظت از اطلاعات در هنگام اسکن، کپی، چاپ و انتقال را کسب نمایند. همچنین موقعیت فیزیکی و نحوه قرارگیری این ابزارها نیز در دسترسی غیرمجاز به آنها تاثیر دارد.

این ابزارها شامل ابزارهای رادیویی و مادون قرمز، بلوتوث، کیبردهای بی سیم و سایر ابزارهای انتقال اطلاعات بی سیم که امکان اتصال به سامانه ها را دارد، شبکه های بی سیم با امکان قرارگیری در معرض سو استفاده، ابزارهای چندکاره فکس، کپی، اسکن و… و همچنین تلفن ها و سامانه های تلفنی است.

به منظور کاهش تهدیدات آنها، شیلد کردن تجهیزات رادیویی و دارای تشعشع، قرار ندادن تجهیزات شبکه های بی سیم با برد بالا و امکان سواستفاده از آن، رمزنگاری اطلاعات در این بسترها و آگاهی کارکنان از خطرات و تهدیدات آنها و اعمال سیاست های امنیتی از جمله اقدامات موثر در این خصوص است.

۱۲– نیازمندی های الزامی چارچوب سیاست امنیتی ممانعتی: به منظور مقابله با تهدیدات رایج امنیتی سایبری، ۴ استراتژی برتر باید توسعه داده شود تا این استراتژی ها حملات هدفمند سایبری در اینترنت به شبکه ها و ایستگاه های کاری را کاهش دهد. این استراتژی ها در قالب یک چارچوب که به صورت لایه ای طراحی شده اند، در زیر نمایش داده شده است. این چارچوب لایه ای می تواند حداقل ۸۵% حملات به ایستگاه های کاری در شبکه را پوشش دهد.

  • برنامه‌ Whitelisting یا فهرست سفید: برنامه‌ کنترل اجرای نرم‌افزارهای مجاز
  • وصله برنامه ها :نصب و به روز رسانی وصله های امنیتی و ارتقا برنامه
  • وصله سیستم عامل :نصب و به روز رسانی وصله های امنیتی و ارتقا سیستم عامل
  • اصل حداقل سطح دسترسی :دسترسی کنترل شده و حداقلی برای راهبر شبکه و سایر کاربران

این چهار لایه از جمله مهمترین موارد در جلوگیری از حملات، اختلالات و نشت اطلاعات از ایستگاه های کاری در شبکه است. البته رعایت سایر موارد ممانعتی و جلوگیری کننده نیز به منظور افزایش سطح امنیتی الزامی است.

۱۳– محصول امنیتی: استفاده از محصولات امنیتی که قابلیت لازم در کشف و جلوگیری از تهدیدات و آسیب پذیری های جدید داشته باشد، امری مهم است زیرا سازمان ها به منظور مقابله با تهدیدات و حفظ محرمانگی، اعتماد بسیاری به این محصولات می نمایند. بدین منظور باید محصولات امنیتی توسط مراجع ذیصلاح (مراکز و موسسات دارای فناوری و تخصص ارزیابی محصولات و اعطا گواهینامه رتبه بندی) ارزیابی و مورد تایید قرار گرفته و گواهینامه دریافت نمایند. سپس سازمان ها باید از میان آنها محصولات مورد نیاز خود را انتخاب نمایند.

انتخاب، تهیه و تامین، نصب و راه اندازی، تنظیم کردن، نگهداری، بهبود و استاندارد سازی و در نهایت جایگزینی یا حذف محصول، چرخه حیات یک محصول امنیتی است.

انتخاب یک محصول با اطمینان بالا، کمک بسیار زیادی به حفظ امنیت سازمان می کند لذا باید سازمان ها به هنگام استفاده از یک محصول، چرخه حیات آن را در نظر گرفته و  زمانی اقدام به جایگزینی و حذف آن نمایند که یا دیگر نیاز سازمان نیست یا اطمینان و کارایی لازم را ندارد. به عنوان مثال بعضی سازمان ها اقدام به تغییر در فناوری خود نموده از سامانه ها و مکانیزم “ابر” استفاده می کنند، در این زمان بکارگیری فایروال و سامانه مدیریت یکپارچه تهدیدات مبتنی بر “ابر” الزامی است یا رایانه کاربران تبدیل به ابزارهای موبایل و تبلت می شود که نیاز است محصولات امنیتی مانند ضدبدافزارها نیز تغییر نمایند.

۱۴– امنیت رسانه های ذخیره سازی: امروزه خطرات بیشماری از سوی رسانه ها و ابزارهای ذخیره سازی و انتقال اطلاعات، سازمان ها را تهدید می کند.استفاده از یک برنامه که رسانه های ذخیره ساز و قابل اتصال به رایانه ها و شبکه ها را مدیریت و کنترل نماید، می تواند کمک قابل توجهی در جلوگیری از خروج و افشای اطلاعات نماید. فرآیندها، سیاست ها و روش های بهینه و مستندسازی آنها که به امنیت رسانه ها کمک نماید علاوه بر جلوگیری از استفاده سو از آنها در حال حاضر، می تواند جلوی تهدیداتی که در آینده متصور است را نیز بگیرد.

تهدید از اینجا ناشی می شود که وقتی سیستم عامل برای اجرای برنامه ای  از روی رسانه مورد نظر، عملکردی را به صورت مجاز تلقی می کند، دیگر نمی تواند تفاوتی بین اجرای قانونی و درست و اجرای مخرب و نادرست آن قائل شود لذا سیستم عامل مورد تهدید واقع می شود. عامل مخرب می تواند از طریق آسیب پذیری های شناخته شده و با اتصال یک فلش به رایانه ای در شبکه، اطلاعات کلید رمز دسترسی به سایر سامانه ها را تخریب یا سرقت نماید. لذا ابزارهایی که به طور مستقیم به حافظه سیستم دسترسی دارند، می توانند عملیات خواندن یا نوشتن به حافظه را توسط عوامل مخرب انجام دهند لذا بهترین راه حل برای مقابله با تهدید این ابزارها، استفاده از ابزارهای کنترلی و یا خراب کردن فیزیکی پورت است تا نتوان ابزاری را به آن متصل نمود.

نتیجه:

در این مقاله به ارائه برخی از اصول پایه ای در امنیت اطلاعات از جمله امنیت فیزیکی، محصولات امنیتی، امنیت رسانه های ذخیره ساز، زیرساخت و ابزارهای ارتباطی پرداخته شد. رعایت و بکارگیری این اصول در امنیت اطلاعات توسط سازمان ها و شرکت ها و حتی افراد نقش چشمگیری را در مقابله با تهدیدات مختلف در فضای سایبر بازی می کند. باید توجه داشت که امنیت اطلاعات یک فرآیند است و به منظور مقابله با آسیب پذیری های فعلی و جدید باید این اصول را به عنوان یک راه حل یکپارچه و به هم پیوسته در نظر گرفت و از آنها استفاده نمود. در مقاله بعد سایر الزامات و اصول امنیت اطلاعات معرفی می گردد.

مراجع

Department of Defence-Intelligence and Security group. (2014). Australian Government Information Security Manual-PRINCIPLES. Australian Government.

Sadidafarin.ir

اصول امنیت اطلاعات شماره ۱

/۰ دیدگاه /در , /توسط

مقدمه

با توجه به اهمیت نقش و جایگاه امنیت اطلاعات برای مقابله با تهدیدات مختلف و پیشرفته، سازمان ها به خصوص مدیران ارشد و تصمیم گیرندگان آن با چالش های جدی در خصوص امنیت اطلاعات روبرو هستند. یکی از این چالش ها و سردرگمی ها انتخاب راه حل های امنیتی برای سازمان خودشان است. برای خروج از این سردرگمی ها، سازمان ها ابتدا باید اجزا مورد تهدید، نیازها و اصول امنیتی را بشناسند و به این سوالات کلیدی پاسخ دهند که “چه اجزایی از سازمان باید امن شوند؟” و “اصول و پایه های امنیت اطلاعات در یک سازمان چیست؟”.

به عنوان مثال سازمانی از یک پورتال اداری برای ارتباط و انجام ماموریت بخش های خود که به طور جغرافیایی در یک کشور پراکنده هستند، استفاده می کند. مدیران سازمانی با این مشکل روبرو هستند که چه اجزایی از سامانه های اجرایی و اطلاعاتی، تجهیزات ارتباطی و زیرساخت های خود را امن نمایند. یا به عبارت دیگر آیا فقط امنیت زیرساخت کافی است؟ آیا توجه به امنیت نیروی انسانی نیاز است؟ آیا نیاز سازمان در استفاده از تجهیزات امنیتی است؟ و سوال های دیگری که ممکن است مدیران با آن روبرو شوند.

برای پاسخ به این سوال ها لازم است در ابتدا یک سازمان اصول و پایه های امنیتی را که برای مقابله با تهدیدات لازم است بشناسد و سپس در خصوص استفاده و بکارگیری آنها اقدام نماید. بدین منظور در این مقاله به تشریح اصول و پایه های کلی امنیتی می پردازیم

اصول و قواعد امنیت اطلاعات

۱– مدیریت ریسک: مدیریت ریسک فرآیندی است که در آن ریسک شناسایی، تحلیل و ارزیابی شده و گام های کاهش ریسک تا رسیدن به سطح قابل قبول برداشته می شود. مدیریت ریسک باید مبتنی بر درک جامعی از وضعیت امنیت اطلاعات سازمان باشد به عبارت دیگر امنیت اطلاعات با روش های مدیریت ریسک فراگیر ترکیب شود. رویکرد مدیریت ریسک باید به عنوان فرآیندی برای تعادل بین اقدامات و هزینه های اقتصادی برای محافظت از اطلاعات و سامانه ها پیاده سازی و بکار گرفته شود.

فرآیند شناخت، تحلیل و ارزیابی ریسک های امنیت اطلاعات می تواند به سازمان ها برای انتخاب کنترل های امنیتی مناسب با محیط کسب وکارشان کمک شایانی نماید.

۲– نقش ها و مسئولیت ها: نقش ها و مسئولیت ها باید براساس جایگاه سازمانی به کارکنان سازمان اعطا گردد و متناسب با وظایف آنها، سطوح اختیارات افراد و دسترسی به اطلاعات و منابع تعریف گردد. سازمان نیاز به یک چارچوب حاکمیت امنیت اطلاعات موثر دارد تا به تصمیم گیرندگان سازمان در فهم جامع و دقیق از محیط تهدید کمک کرده در نهایت بتوانند تصمیمات مبتنی بر ریسک مناسبی را اتخاذ کنند. همچنین این چارچوب به جوابگویی مناسب همه وظایف کمک می کند. در واقع وظایف و نقش ها باید به طور کامل شفاف، همراه با افزایش راستی و درستی در انجام کارها بر اثر کاهش تضاد در وظایف و تفکیک مناسب وظایف باشند.

۳– مستندسازی امنیت اطلاعات: مستندسازی برای هر روش و مکانیزم امنیت اطلاعات حیاتی است و باید رویه ها و سیاست ها در آن مستند سازی گردد. آنچه باید مستند سازی شود شامل سیاست های امنیتی، طرح مدیریت ریسک امنیتی، طرح امنیتی سامانه ها و شبکه، رویه های عملیاتی استاندارد، طرح پاسخ به رخداد، رویه های اضطراری و طرح بازیابی خرابی و تداوم کسب و کار است.

طبق آمار منتشره توسط شرکت سیسکو، ۷۵% شرکت ها در ۱۰ کشور پیشرفته دارای سیاست های امنیتی در شبکه شان هستند و این درحالی است که ۴۰% از کارکنان و ۲۰% از متخصصین فناوری اطلاعات آنها نمی دانند که سیاست های امنیتی وجود دارد.

۴– اعتباربخشی سامانه ها: سازمان باید از وجود سطح امنیتی مناسب برای اطلاعات و سامانه های خود اطلاع پیدا کند و بفهمد تا چه سطحی از ریسک باقی مانده قابل قبول است. برای این منظور نیاز است تا ممیزی امنیتی برای تمامی اطلاعات طبقه بندی شده و سامانه ها و شبکه ها براساس استانداردها صورت گیرد. این عملیات توسط ارزیاب های رسمی امنیت اطلاعات انجام می شود. پس از ارزیابی گواهی نامه رسمی دریافت می گردد. با توجه به شناخت میزان ریسک، باید راه حل های امنیتی به منظور ارتقا امنیت تامین و بهره برداری شود.

۵–مانیتورینگ امنیت اطلاعات: امنیت اطلاعات یک فرآیند مداوم است و اطمینان از امنیت باید در همه زمان ها باشد. آسیب پذیری ها می تواند با یک طراحی و پیاده سازی ضعیف، مدیریت تغییرات یا نگهداری و همچنین تغییر در فناوری ها یا روش ها و مکانیزم های حمله بوجود آید. روش های مانیتورینگ به شناخت آسیب پذیری های جدید و نگهداری امنیت در برابر حوادث و تغییرات ناشناخته کمک می کند. در عملیات مانیتورینگ علاوه بر نظارت بر کارایی و عملکرد سامانه ها و منابع مختلف می توان به مدیریت آسیب پذیری ها (کشف، ارزیابی، تحلیل و مقابله با آنها) و مدیریت تغییرات (اعمال تغییر در سامانه ها، شناسایی اختلالات و نواقص و رخنه ها، تحلیل و رفع نابسامانی و آسیب در هنگام تغییر) نیز پرداخت.

۶– رخدادهای امنیت سایبر: رخدادهای امنیتی در فضای سایبر می تواند تاثیر بسزایی در تخریب عملیات کسب و کار یک بنگاه داشته و باعث تحمیل هزینه ها، افشا اطلاعات مشتریان و خدشه دار شدن اعتبار بنگاه یا حتی دولت ها شود. بدین منظور نیاز است اقدامات موثری برای مقابله با رخدادهای امنیتی انجام شود. استفاده از رویه ها و ابزارهای شناسایی و کشف رخدادها، به روز نگه داشتن سامانه ها در محیط تهدید، گزارش دهی مناسب رخدادها و مدیریت رخدادها با ضبط رخداد، تخصیص مسئولیت، مدیریت داده ها در برابر اثر کدهای مخرب و حفظ صحت آنها از اقدامات موثر است.

۷– تعامل با صنعت و برون سپاری: برون سپاری می تواند در انتخاب گزینه های مختلف برای تامین خدمات فناوری اطلاعات با هزینه مناسب و خدمات بهتر کمک نماید. البته ممکن است با ریسک هایی از جمله قرار گرفتن اطلاعات در مکان های نامناسب و دسترسی افراد بیشتر به اطلاعات همراه باشد که منجر به افشا و نشت اطلاعات گردد.

محاسبات ابری یکی ازمهمترین تغییرات را در دهه آینده در تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات بوجود خواهد آورد به این صورت که با ایجاد زیر ساخت هایی با مزایای مالی و عملیاتی روشن برای سازمان ها، آنها ترغیب به استفاده از آن می گردند. این در حالی است که اتصال به اینترنت ذات این فناوری بوده و اطلاعات باید در اینگونه شبکه ها و سرورها ذخیره شوند. با این حال فعالیت های مخرب سایبری علیه این فناوری در حال گسترش است و یکی از تهدیدات عمده سازمان ها می تواند در دهه آینده استفاده از این فناوری بدون در نظر گرفتن ملاحظات امنیتی و روش های امن باشد.

شرکت های متعددی اقدام به تامین و توسعه زیرساخت های این فناوری برای سازمان و بنگاه های دیگر نموده اند که حفظ امنیت اطلاعات و جلوگیری از افشا آن یکی از چالش های آینده محسوب می گردد.

توجه به این نکته ضروری است که انتخاب شرکتی برای برون سپاری و ارتباط با صنایع مختلف باید براساس اطمینان از حفظ محرمانگی، صحت و دسترس پذیری اطلاعات باشد.

نتیجه

در این مقاله ۷ اصل از اصول امنیت اطلاعات ارائه شد که می تواند به عنوان اصول مقدماتی و اولیه امنیتی درنظر گرفته شود. به منظور رعایت این اصول نیازی به استفاده از ابزارهای تخصصی و پیشرفته نبوده و سازمان ها می توانند با صرف حداقل هزینه ها به این اصول دست یابند و با مدنظر قراردادن آنها پایه های امنیتی خود را شکل داده و به بینش مناسبی برای طراحی امنیتی و پیاده سازی آنها برسند.

در مقاله بعدی به ارائه سایر اصول امنیتی از جمله امنیت فیزیکی، نرم افزار، ارتباطات و کارکنان، مقوله رمزنگاری و کنترل دسترسی و امنیت دامنه ها و شبکه پرداخته می شود.

مراجع

Department of Defence-Intelligence and Security group. Australian Government Information Security Manual-PRINCIPLES. Australian Government

Sadidafarin.ir

نرم افزارهای امنیتی تقلبی

/۰ دیدگاه /در , /توسط

مقدمه

نفوذگران همواره به دنبال روش های خلاقانه برای توزیع بدافزارهای خود هستند. در میان رویکردها و روش های مختلف، آنتی ویروس های جعلی (fake Anti-Virus) یکی از حملاتی است که امروزه به عنوان یک روش فعال برای انتشار بدافزارها استفاده می شود. در یک حمله آنتی ویروس جعلی، حمله کننده بدافزار خود را در قالب یک نرم افزار امنیتی قانونی مثل آنتی ویروس، پنهان می کند و کاربر را برای نصب آن متقاعد می کند.

این حملات در فضای سایبری بسیار رشد پیدا کرده است و از طریق آن، حمله کننده ها حتی اقدام به اخاذی و گرفتن مبالغی پول برای نصب آنتی ویروس جعلی می کنند و در برخی موارد سیستم کاربر را در اختیار گرفته تا پولی به حمله کنندگان پرداخت شود. به این بدافزارها، باج افزار (ransomware) گفته می شود. شیوه کار به این صورت است که در هنگام فعالیت کاربر در اینترنت، به او اخطار می دهند که رایانه یا گوشی هوشمند وی به ویروسی مخرب آلوده است و فقط آنتی ویرس مورد نظر که تقلبی است، قادر به پاک کردن آن است. این نوع از بدافزارها نیز به وحشت افزار ( scareware) معروفند. در این بین از او می خواهند که آن را روی رایانه یا گوشی هوشمند خود نصب نمایند. با این اقدام، رایانه یا ابزار موبایل کاربر به یک ویروس یا بدافزار مجهز می شود. در برخی موارد نیز فقط کاربر هزینه ای را برای نصب آنتی ویروس جعلی می پردازد اما آنتی ویروس مذکور هیچ گونه کارایی نداشته و فقط کاربر برای برنامه ای بدون خاصیت و حتی مخرب هزینه کرده است impotenzastop.it.

توسعه دهندگان نرم افزارهای امنیتی تقلبی از ترس و عکس العمل طبیعی انسان در مقابل تهدید استفاده می کنند و بدافزار خود را انتشار می دهند در حالی که کاربر می خواهد بلافاصله تهدید را دفع نماید.

در شکل زیر نمونه ای از باج افزار را مشاهده می کنید.

برای کاربران عادی و حتی حرفه ای دانستن روش های توزیع و مقابله با این بدافزارها که در قالب نرم افزار آنتی ویروس جعلی، پنهان شده اند، بسیار ضروری است. در بسیاری مواقع سازمان ها یا شرکت ها از انتشار بدافزار در میان رایانه ها و شبکه های خود به شدت آسیب دیده اند، بدین منظور سازمان ها نیز باید روش های مقابله ای با این تهدید را شناخته و آنها را در سازمان یا شرکت خود در قالب سیاست یا ابزار خاص پیاده سازی نمایند.

نحوه انتشار آنتی ویروس جعلی

نرم افزارهای امنیتی جعلی با ترفند های مختلف مانند به روز رسانی یک برنامه، تکنیک های مهندسی اجتماعی، استفاده از صفحات pop-up و غیرفعال کردن به روز رسانی ویندوز و آنتی ویروس اقدام به نصب بدافزار به صورت پنهانی و غیرقابل شناسایی و حتی سرقت اطلاعات می کنند. در شکل زیر آنتی ویروس جعلی XP 2008 نشان داده شده است. این آنتی ویروس از برند مایکروسافت برای انتشار خود استفاده کرده است در حالی که توسط مایکروسافت طراحی نشده است.

در زیر روش های انتشار و ترویج نرم افزارهای امنیتی تقلبی بیان شده است:

مرور وب سایت: در هنگام گشت زنی در اینترنت و بازدید وب سایت ها، وب سایتی یک پیغام جعلی را در صفحه یا به صورت pop-up نمایش می دهد و مضمون آن این است که رایانه یا ابزار موبایل تحت تاثیر یک ویروس قرار گرفته و کاربر را ترغیب به دانلود یا خرید ابزار آنتی ویروس جعلی می کند. این گونه پیام ها اصولا کاربران را تحریک می کند تا نرم افزار آنتی ویرس را نصب کنند یا به روز رسانی نمایند یا بدافزار شناخته شده را حذف نمایند. به محض اینکه کاربر پیام را کلیک می کند، نرم افزار امنیتی تقلبی روی سیستم دانلود می شود.

تکنیک SEO poisoning : توسعه دهندگان نرم افزارهای امنیتی جعلی (که عموما ویروس نویس هستند)، از تکنیکی به نام SEO  poisoning  برای قرار دادن لینک دانلود نرم افزار امنیتی مخرب در رتبه های بالاتر موتورهای جستجو استفاده می کنند. SEO (Search   engine optimization)  به معنی بهینه سازی موتور جستجو با تولید محتوای جذاب برای موتور جستجو است، تا رتبه و امتیاز یک سایت در موتور جستجو در جایگاه بالاتری قرار بگیرد. در تکنیک SEO poisoning، نرم افزار امنیتی تقلبی ممکن است در لیست نتایج جستجو و هنگام جستجوی کلید واژه های مرتبط با امنیت رایانه در صفحات اول و در میان فروشندگان محصولات امنیتی معتبر قرار بگیرد. با این روش کاربران ناآگاه ممکن است به یک سایت جعلی رفته و حتی درخواست خدمات پویش آنلاین رایگان را داشته باشند. حتی ممکن است کلید واژه ها فقط به امنیت ختم نشود و موضوعات خبری یا اتفاقات جذاب را نیز شامل شود.

ایمیل: کلاهبرداری فیشینگ امروزه بسیار رایج است لذا دانستن روش های مختلف فیشینگ، برای شناسایی آنها بسیار مهم است. در مورد نرم افزارهای امنیتی جعلی، یک ایمیل فیشینگ توسط کاربر دریافت می شود که از او می خواهد scareware را اجرا و دانلود کند. در این ایمیل فیشینگ، به یک URL اشاره کرده است اما در واقع وب سایتی است که بدافزار در آن قرار دارد. در روش دیگر، کد مخرب به صورت ضمیمه ایمیل قرار دارد که پس از باز کردن آن، کاربر فقط یک عکس، screensaver یا یک فایل آرشیو شده را می بیند. در حقیقت پس از بازکردن فایل ضمیمه، کاربر به طور ناخواسته کدمخرب را اجرا کرده است.

تکنیک Drive-by Download  : نرم افزارهای امنیتی جعلی می توانند همچنین از حمله drive-by download استفاده کنند. این حملات از ضعف‌های امنیتی و به طور خاص آسیب‌پذیری‌های مرورگرهای وب، پلاگین‌ها، افزودنی‌ها و هر چیزی که با مرورگر وب، pdf viewer، حتی email client مرتبط باشد، استفاده می‌کنند. در واقع حمله drive-by download به معنی دانلود ناخواسته و بدون اطلاع برنامه از طریق اینترنت است. با این تکنیک و استفاده از آسیب پذیری های وصله نشده که روی نسخه های قدیمی نرم افزارها وجود دارد، می توان آنتی ویروس جعلی را بدون خواست کاربر منتشر کرد.

تماشای ویدئو آنلاین:  برخی از نرم افزارهای امنیتی تقلبی از طریق دانلود یک کد آلوده و نرم افزار اجباری که به منظور تماشای یک ویدئو آنلاین در سایت ارائه شده، منتقل می شود. بدین منظور باید از روش های امن برای تماشای فایل های ویدئویی آنلاین استفاده نمود.

برنامه های آنلاین مخرب و فایل های آلوده:  رایانه ها و ابزارهای موبایل می توانند از طریق یک فایل PDF یا برنامه جاوا یا فلش مخرب که به عنوان مثال در یک بازی آنلاین جاسازی شده است، به بدافزار یا جاسوس افزار و آنتی ویروس جعلی تجهیز شوند. به منظور مقابله با این فایل های اجرایی و برنامه های آنلاین، باید از آنتی ویروسی که همواره به روز است و ویژگی حفاظت بلادرنگ آن فعال است، استفاده شود.

از طریقP2P  : نرم افزارهای جعلی می توانند در پوشش نرم افزارهای دانلود شده از طریق شبکه های peer-to-peer مانند torrent ها منتقل شود.

نصب برنامه توسط کاربر: آلوده سازی ممکن است از طریق نصب نرم افزارهای رایگان، برنامه های کرک شده یا کپی غیرقانونی انجام شود. هنگامی که از منبع یک برنامه مطمئن نیستید باید هرگام از نصب را به دقت کنترل کنید تا از نصب نرم افزار مخرب در قالب toolbar، add-on و… جلوگیری شود.

در شکل زیر تصویری از یک آنتی ویروس جعلی نشان داده شده است.

نحوه شناسایی و مقابله با آنتی ویروس جعلی

به منظور افزایش شانس جهت مقابله با نرم افزارهای امنیتی جعلی، نخستین گام شناخت نرم افزارهای شناخته شده و معتبر امنیتی است. سایت AV-Comparatives لیستی از این نرم افزارها را ارائه نموده است. همچنین باید نرم افزارهای جعلی امنیتی را شناسایی نمود. در آدرس زیر لیست بیش از ۳۰۰ نرم افزار امنیتی جعلی ارائه شده است.

 http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_rogue_security_software

نصب آنتی ویروس معتبر و استفاده از فایروال آن و به روز بودن همیشگی این نرم افزارها می تواند در کاهش این تهدید کمک نماید.

به منظور افزایش ضریب امنیتی، استفاده از نرم افزارهای مانیتورینگ معتبر با ویژگی کنترل و نظارت بر برنامه های نصب شده روی رایانه ها و مانیتورینگ مستمر و دائمی شبکه، می تواند به سازمان ها یا شرکت ها کمک نماید.

کدهای مخرب تلاش می کنند تا حفاظت حقیقی یک سیستم را به خطر بیاندازد بدین منظور با غیرفعال کردن مولفه های امنیتی و نرم افزارهای آنتی ویروس مجاز و اجازه ندادن به کاربر برای پاک کردن نرم افزارهای ناخواسته و غیرمجاز، امنیت سیستم را کاهش می دهند. بعضی از برنامه های جعلی، یک انیمیشن و شبیه سازی از خراب شدن، پاک شدن، راه اندازی مجدد و سایر اتفاقات خطرناک را به قربانی خود نمایش می دهند و او را به شدت تحت تاثیر قرار می دهند. حتی باعث کند شدن رایانه یا ابزار موبایل و رفتار غیر عادی در آن می شود. برخی از این نشانه ها در زیر آمده است:

  • هشدار سیستم از نوع بالون جعلی که توسط برنامه مخرب بوجود می آید. در زیر نمونه ای از آن نشان داده شده است.
  • درخواست خرید/به روز رسانی برنامه امنیتی جعلی به صورت هشدارهای pop-up مکرر و خسته کننده، به کاربر نشان داده می شود.
  • واسط کاربری شبیه یک برنامه آنتی ویروس واقعی، تعداد غیرواقعی از ویروس را نمایش می دهد و ادعا می کند که برای ثبت نام و پاک شدن آنها باید پول پرداخت شود. نمونه ای از آن در شکل زیر مشاهده می شود. که دو ویروس را شناسایی نموده و در خواست ادامه فرآیند را دارد.
  • ظاهر شدن آیکون های جدید و ناشناخته در دسکتاپ کاربر می تواند نشانه ای از وجود کد مخرب و نرم افزارهای جعلی باشد.
  • مرورگر، مکرر پیغام امنیتی جعلی نشان می دهد و کاربر را به وب سایت های مشکوک و دارای گواهینامه نامعتبر هدایت می کند و نتیجه آن browser hijacking است.

نتیجه

نرم افزارهای امنیتی جعلی به هنگام دانلود با خود مولفه های مخرب مانند تروجان, روت کیت، کی لاگر را به همراه دارند.  مولفه های تروجانی، سیستم را تغییر می دهند و آن را آماده و آسیب پذیر در مقابل حمله می کنند، روت کیت نتایج موتور جستجو را به سایت های مشکوک تغییر مسیر می دهد و کی لاگر سعی در ذخیره سازی کلیدهای زده شده از جمله کلمات عبور، داده های کارت اعتباری و … می کند. به منظور مقابله با این نرم افزارها باید از آنتی ویروس معتبر و به روز استفاده نمود. اطلاع رسانی از نحوه انتشار و عملکرد این نرم افزارهای مخرب به کاربران در سازمان یا شرکت می تواند بسیار موثر باشد. مانیتورینگ مستمر وضعیت امنیتی شبکه، اطلاعات مبادله شده، برنامه های نصب شده و تغییر مسیر وب سایت ها به سایت های مشکوک نیز کمک قابل توجهی به امنیت اطلاعات شرکت و حفظ عملکرد بالای سامانه ها می نماید.

منابع :

AV-Comparatives. Rogue security software (fake or rogue Anti-Virus). Retrieved from http://www.av-comparatives.org/it-security-tips/rogue-security-software-fake-rogue-anti-virus/

آسیب‌پذیری جدیدی که هدف آن چیپ‌های بلوتوث است !

/۰ دیدگاه /در , /توسط

کشف آسیب‌پذیری جدیدی که چیپ‌های بلوتوث را هدف می‌گیرد

آسیب پذیری شناسایی شده در چیپ های بلوتوث یک کمپانی معروف آمریکایی شبکه های سازمانی را به خطر انداخته است. محققان اخیرا دو حفره امنیتی خطرناک را در چیپ های بلوتوث کمپانی تگزاس اینسترومنتس یافته اند که در اکسس پوینت های بی سیم شرکت هایی نظیر سیسکو، مراکی و اروبا تعبیه شده و شبکه های سازمانی را در معرض خطر قرار می دهد. این آسیب پذیری توسط متخصصان امنیتی ارمیس پیدا شده و آن را BLEEDINGBIT نامیده اند. هکرها با استفاده از این حفره می توانند به شبکه های سازمانی نفوذ کرده، کنترل اکسس پوینت ها را در دست گرفته و بدافزارها را در سراسر شبکه پخش کنند. آنچه که داستان را بدتر می کند این است که نفوذ مهاجمان و اقدامات آنها در شبکه های سنتی یا از طریق راه حل های امنیتی کاربر نهایی قابل شناسایی و توقف نیست.

BLEEDINGBITدو شکل دارد که حالت اول آن چیپ های بلوتوث cc2640 و cc2650 تعبیه شده در اکسس پوینت های سیسکو و مراکی را هدف قرار داده است. هکرها با هدف قرار دادن این چیپ حافظه BLE را مختل کرده و کنترل کامل اکسس پوینت را به دست می گیرند.

حالت دوم نیز چیپ cc2540 موجود در اکسس پوینت های سری ۳۰۰ اروبا و قابلیت دانلود فرمور آن را تحت تاثیر قرار می دهد. دلیل این امر در پشتی پیش فرضی است که در فرمور به کار رفته و امکان دانلود بروزرسانی را به کاربر می دهد. هکرها با سوءاستفاده از این قابلیت می توانند نسخه ای کاملا متفاوت از فرمور را روی چیپ نصب کرده و سیستم عامل آن را بازنویسی کنند که در نهایت به نفوذ در شبکه منجر می شود.

کمپانی های اروبا و مراکی که تحت نظر سیسکو قرار دارد، از تعامل با مشتریان و انتشار اصلاحیه های امنیتی خبر داده اند.

 منبع : https://digiato.com/

میخواهید UTM بخرید؟ این سوالات را از خود بپرسید

/۰ دیدگاه /در , /توسط

میخواهید UTM بخرید؟ این سوالات را از خود بپرسید

قبل از اینکه به سراغ خرید دستگاه های UTM بروید، اینجا سوالاتی است که باید از خودتان و در مورد شبکه ای که قصد تهیه دستگاه برای آن را دارید بپرسید. با این سوالات به یک دید کلی میرسید که چه دستگاه و با چه ویژگی های سخت افزاری برای شما مناسب است. اینجا لیست سوالاتی است که نیاز دارید بپرسید و بدانید که UTM شما باید:

  • یک سیستم امنیتی تمام و کمال برای تمامی پروتکل ها و تکنولوژی های موجود داشته باشد، یا نیاز دارد که تنها تکنولوژی ها ونیازهای فعلی سازمان شما را پاسخ دهد؟
  • چه نوعی از امنیت می بایست توسط UTM در سازمان شما ایجاد شود؟ ) مکانیزم های مربوط به Firewall، VPN، Application Control، و غیره(
  • آیا نیاز دارید که یک Access Point بی سیم در دستگاه شما تعبیه شده باشد؟ معمولا دستگاه های UTM خاصی دارای این قابلیت هستند که معمولاً دستگاه های سطوح پایین تر و مربوط به کسب و کارهای کوچک و متوسط هستند.
  • پهنای باندی که قرار است توسط دستگاه مدیریت شود چه میزان است؟ این میتواند شامل دریافت و جمع آوری اطلاعات از دستگاه های تک تک کاربران، دریافت اطلاعات از پهنای باند ارسالی و دریافتی هر کاربر، مقدار استفاده از پهنای باند توسط هر کاربر، تعداد کاربرانی که هر لحظه به اینترنت دسترسی دارند و یا حتی تعداد ایمیل ها ارسالی و دریافتی هر کاربر باشد. همچنین دستگاه میتواند وظیفه آنالیز این رکورد ها و اینکه آنها مکررا اتفاق می افتند یا خیر را نیز بر عهده داشته باشد. این اطلاعات میتواند کمک کند که سایز دستگاه UTM اینکه آیا شبکه ما نیاز به بازسازی و طراحی مجدد دارد یا خیر را نیز تعیین کند.
  • چه تعداد کاربر در شبکه سازمان حضور دارند؟ چه تعداد دستگاه، اعم از ثابت و موبایل، در شبکه حضور دارند؟ بالاترین و پایین ترین میزان حضور دستگاه ها در شبکه در چه زمانی و با چه خروجی است؟ از حداقل دو سال قبل تا به حال تغییرات تعداد افراد به چه صورت بوده است؟ پاسخ به این سوالات میتواند تعیین کند که میزان رشد شما چگونه است و نیاز های آینده شما چطور میتواند باشد؟ همچنین میتوانید با این پاسخ بسنجید که باید دستگاهی بخرید که از نظر فنی قابلیت گسترش داشته باشد یا نه.
  • آیا شما به یک آنتی ویروس Gateway نیاز دارید یا نه؟ بسیاری از UTM ها دارای آنتی ویروس های Gateway هستند، ولی اغلب سازمان ها تمایلی به تعویض سیستم آنتی ویروس خود ندارند و ترجیح میدهند که با سیستمی مجزا کار کنند. ولی این مطلب را باید مد نظر داشت که بین عملکرد آنتی ویروس Gateway و آنتی ویروس Client تفاوت هایی وجود دارد
  • در هنگام خرید این دستگاه، تمامی موارد فوق را بخاطر داشته باشید و از آنها نوت برداری کنید. این امر شما را کمک میکند تا بهترین گزینه را برای نیاز فعلی و آتی سازمان خود انتخاب کنید.

CTB Locker چیست و نحوه کار آن به چه ترتیب است؟

/۰ دیدگاه /در /توسط

CTB Locker چیست و نحوه کار آن به چه ترتیب است؟

این گونه از بد‌افزار‌ها مانند CTB Locker  بر خلاف سایر نمونه‌ها، ‌عملاً با سیستم‌ عامل کاری نداشته و هدف اصلی آن‌ها، فایل‌ها و اطلاعات شخصی کاربران است که با رمزگذاری یا Encrypt کردن این فایل‌ها از کاربر ‌می‌خواهند ‌برای باز‌گرداندن اطلاعات خود، مبالغی را که بعضا تا هزاران دلار افزایش می‌یابد ‌پرداخت کنند. از همین رو به آن‌ها نام باج‌گیر اطلاق می‌شود.

این بد‌افزار از تکنولوژی کریپتوگرافیک Eliptical Curve بهره می‌برد و با سرور Command and Control بر روی TOR ارتباط برقرار می‌کند. همچنین مؤسسه امنیتی Kafein اظهار کرده ‌که این بد‌افزار، بخشی از کیت مخصوصی است که به بهای حدود ۳ هزار دلار فروخته می‌شود و در نتیجه، احتمال وجود سایر بد‌افزارهای باج‌گیر مبتنی بر این کیت بسیار بالاست.
وقتی سیستم قربانی به این بد‌افزار آلوده می‌شود، در ابتدا تمامی فایل‌های سیستم اسکن شده و رمز گذاری می‌شوند، به گونه‌ای که دیگر قابل دسترسی نیستند. نسخه‌های قبلی این بد‌افزار فایل‌های رمز شده را با پسوند CTB مشخص می‌کرد؛ اما در نسخه‌های جدید یک پسوند اتفاقی برای آن‌ها انتخاب می‌شود.
بعد از آن یک صفحه به شما نمایش داده می‌شود که شما را از رمز شدن فایل‌ها آگاه کرده و دستور‌العملی برای پرداخت مبلغ جهت بازگرداندن آن‌ها به شما ارائه می‌کند.

نسخه‌های جدید این بد‌افزار حتی به کاربر اجازه می‌دهد ‌برای اطمینان پنج مورد از فایل‌های رمز شده را رمزگشایی کند که این کار برای آن است که کاربر متوجه شود ‌در صورت پرداخت مبلغ، فایل‌های خود را باز‌پس خواهد گرفت و از این طریق برای پرداخت مبلغ تشویق شود.

مواردی که روی شدت سیگنال تاثیر دارند

/۰ دیدگاه /در /توسط
مواردی که باید بررسی شود شدت تاثیر مکانی هایی که باید بررسی شود
مانه چوب کم در های چوبی
دیوار کم دیوار های داخلی مد نظر است
مبلمان کم خود مبل ها و پارتیشن هایی که توی اداره ها هست
شیشه کن منظور پنجره هست
شیشه های دوجداره متوسط پنجره
تراکم جمعیت متوط جا هایی که تعداد زیادی آدم هسن
کاشی سرامیک متوسط دیوارهای سرامیکی
بلوک ها بتنی زیاد دیواد های خارجی ساختمان
آینه زیاد آینه
فلز زیاد هر شی فلزی تاثیر زیادی روی سیگنال دارد
آب زیاد مثل آکواریوم و آبشار مصنوعی

(WAF (Web Application Firewall

/۰ دیدگاه /در , /توسط

(WAF (Web Application Firewall

WAF یک فایروال عموماً  نرم افزاری هست که برای شناسایی و جلوگیری از انواع حملات و تهدیدات روی بستر Web از آن استفاده میشود ، از جمله این حملات میتوان به حملات Hidden Field Manipulation  ، Cookie Poisoning ، Parameter Tampering  ، Buffer Over Flow  ، XSS ، Backdoor  ،  Stealth Commanding  ،  Forced Browsing ، Third Party Misconfiguration  ، SQL Injection و بسیاری دیگر از حملات که از حفره های امنیتی شناخته شده در بستر Web استفاده میکنند ، اشاره کرد .

تفاوت اصلی میان یک فایروال معمولی و WAF سر این میباشد که یک فایروال معمولی صرفاً میتواند ارتباط بین وب سرور و اینترنت را امن نماید (این کار را در سطح لایه ۳ و ۴ انجام میدهد.) در حالی که WAF با بررسی کردن محتوای هدر HTTP و مقایسه آن با الگو های حملات که در دیتابیس خود دارد و یا با مشاهده رفتار غیرعادی در سیر محتوای ارسالی و دریافتی ، حملات را شناسایی کرده و آنها را بسته به سیاست تعیین شده در تنظیمات خود مانیتور ، Drop و یا Reject  میکند به همین دلیل ممکن است که یک ترافیک از دید فایروال یک ترافیک سالم باشد اما از دید WAF  بعنوان یک ترافیک مخرب و یا حمله شناسایی شود لذا WAF معمولاً پشت فایروال و جلوی WebSite و یا Web Application Server  قرار میگیرد .

WAF را میتوان بصورت نرم افزاری ، سخت افزاری و سرویس Cloud  ارائه داد که شرکت های زیر میتوان بعنوان موفقترین و بهترین شرکت ها در ارائه WAF نام برد :

AKAMAI Technology https://indegenerique.be

Fortinet

Sophos

CloudFlare

F5 SilverLine و … .